କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଅନୁରାଗ ସିଂ ଠାକୁର କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଭାରତ ସରକାର ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ ଶୂନ୍ୟ ସହନଶୀଳତା ନୀତି ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ସରକାରଙ୍କ ଆତଙ୍କବାଦ ମୁକାବିଲା ସମ୍ପର୍କରେ କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଠାକୁର ନିଜ ବାସଭବନରେ ଗଣମାଧ୍ୟମକୁ ବିସ୍ତୃତ ସୂଚନା ଦେଇଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ ଯେ, ସରକାର ଗୋଟିଏ ପଟେ ବେଆଇନ କାର୍ୟ୍ୟକଳାପ ନିଷେଧ ଆଇନ (ୟୁଏପିଏ)କୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବା ଲାଗି ଆଇନଗତ ଦିଗରେ କାର୍ୟ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ଅନ୍ୟପଟେ ଜାତୀୟ ଯାଞ୍ଚ ଏଜେନ୍ସି (ସଂଶୋଧନ) ଆଇନ ପ୍ରଚଳନ କରିବା ଜରିଆରେ ଜାତୀୟ ଯାଞ୍ଚ ଏଜେନ୍ସି (ଏନଆଇଏ)କୁ ଏକ ବାସ୍ତବ ସଂଘୀୟ ଢାଞ୍ଚା ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । ଏସବୁ ସାମୂହିକ ପ୍ରୟାସ ଆତଙ୍କବାଦର ଇକୋସିଷ୍ଟମକୁ ଦୁର୍ବଳ କରୁଛି ।
କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ମଞ୍ଚରେ ଭାରତ ସବୁବେଳେ ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ ନିଜର ଚିନ୍ତା ବ୍ୟକ୍ତ କରି ଆସିଛି । ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ସମ୍ମିଳନୀ ଓ ବୈଠକରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ ବିଶ୍ବକୁ ଏକଜୁଟ ହେବା ପାଇଁ ଆହ୍ବାନ କରି ଆସିଛନ୍ତି । ନିକଟରେ ଭାରତରେ ଇଣ୍ଟରପୋଲର ୯୦ତମ ସାଧାରଣ ସଭା ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା। ଏଥିରେ ସାରା ବିଶ୍ବରୁ ୨୦୦୦ରୁ ଅଧିକ ବିଦେଶୀ ଅତିଥି ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ। ଏହି ଅବସରରେ ‘ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ ବିଶ୍ବସ୍ତରୀୟ କାର୍ୟ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ’ ପାଇଁ ଘୋଷଣା କରାଯାଇଥିଲା ବୋଲି ଶ୍ରୀ ଠାକୁର କହିଥିଲେ ।
ସେ ଆହୁରି କହିଥିଲେ ଯେ, ସର୍ଜିକାଲ ଷ୍ଟ୍ରାଇକ୍ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବାଲାକୋଟ୍ ଏୟାରଷ୍ଟ୍ରାଇକ୍ ପର୍ୟ୍ୟନ୍ତ ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ ସରକାରଙ୍କ ଦୃଢ଼ ସଂକଳ୍ପ ବାରମ୍ବାର ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଛି । ସେନାବାହିନୀର କାର୍ୟ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଯୋଗୁ ଜମ୍ମୁ ଓ କଶ୍ମୀରରେ ଆତଙ୍କବାଦୀ କାର୍ୟ୍ୟକଳାପ ୧୬୮% ହ୍ରାସ ପାଇଛି । ଅନୁରୂପ ଭାବେ ଆତଙ୍କବାଦକୁ ପାଣ୍ଠି ଯୋଗାଣ ମାମଲାରେ ୯୪% ଦଣ୍ଡବିଧାନ ହୋଇଛି ବୋଲି ଶ୍ରୀ ଠାକୁର କହିଥିଲେ ।
ଉତ୍ତରପୂର୍ବାଞ୍ଚଳରେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଲାଗି ସରକାରଙ୍କ ପଦକ୍ଷେପ ସମ୍ପର୍କରେ ସୂଚନା ଦେଇ ଶ୍ରୀ ଠାକୁର କହିଥିଲେ ଯେ ୨୦୧୪ ପରଠାରୁ ଉତ୍ତର ପୂର୍ବ ଭାରତରେ ଶାନ୍ତିର ସୂର୍ୟ୍ୟୋଦୟ ହୋଇଛି। ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ହିଂସାତ୍ମକ ଘଟଣାରେ ୮୦% ହ୍ରାସ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଛି ଏବଂ ନାଗରିକଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ସଂଖ୍ୟା ୮୯ ପ୍ରତିଶତ ହ୍ରାସ ପାଇଛି । ଏଥିସହିତ ୨୦୧୪ ପରଠାରୁ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ୬ ହଜାରରୁ ଅଧିକ ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରି ସାରିଛନ୍ତି । ବାମପନ୍ଥୀ ଉଗ୍ରବାଦ ବିରୋଧରେ ସରକାରଙ୍କ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ କାର୍ୟ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କାରଣରୁ ଦେଶରେ ହିଂସା ଘଟଣାରେ ୨୬୫ ପ୍ରତିଶତ ହ୍ରାସ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଛି ।
ସରକାର କେବଳ ସଶସ୍ତ୍ର କାର୍ୟ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଗ୍ରହଣ କରୁନାହାନ୍ତି, ବରଂ ଏହା ଠାରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବକୁ ଯାଇ ଦୀର୍ଘସ୍ଥାୟୀ କ୍ଷେତ୍ରୀୟ ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଲାଗି କାର୍ୟ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ବାରା ସ୍ବାକ୍ଷରିତ ହୋଇଥିବା ଶାନ୍ତି ରାଜିନାମା ଏହାର ଏକ ଉଦାହରଣ ବୋଲି ଶ୍ରୀ ଠାକୁର କହିଥିଲେ । ଏହି ଅବସରରେ ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ମୋଦୀ ସରକାରଙ୍କ ସମୟରେ – ଜାନୁଆରୀ ୨୦୨୦ରେ ବୋଡୋ ଶାନ୍ତି ରାଜିନାମା, ଜାନୁଆରୀ ୨୦୨୦ରେ ବ୍ରୁ-ରିୟାଙ୍ଗ ଶାନ୍ତି ରାଜିନାମା, ଏନଏଲଏଫଟି-ତ୍ରିପୁରୀ ରାଜିନାମା ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୧୯, କାର୍ବି ଅଙ୍ଗଲଙ୍ଗ ରାଜିନାମା ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୦୨୧, ଆସାମ-ମେଘାଳୟ ଆନ୍ତଃରାଜ୍ୟ ସୀମା ରାଜିନାମା ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୨୨ ଆଦି ଶାନ୍ତି ଚୁକ୍ତି ସ୍ବାକ୍ଷରିତ ହୋଇଥିଲା।
ଏହି ଅବସରରେ ସଶସ୍ତ୍ର ସେନା ସ୍ବତନ୍ତ୍ର କ୍ଷମତା ଆଇନ ବିଷୟରେ ସୂଚନା ଦେଇ କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ ପୂର୍ବରୁ ଏହି ଆଇନ ଉଚ୍ଛେଦ ନେଇ କେବଳ ଆଲୋଚନା ହେଉଥିଲା। କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନର ସରକାର ଏଏଫଏସପିଏକୁ ଉତ୍ତର ପୂର୍ବାଞ୍ଚଳର ଅଧିକାଂଶ ଭାଗ ଏବଂ ତ୍ରିପୁରା ଓ ମେଘାଳୟରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରି ନେଇଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଅରୁଣାଚଳ ପ୍ରଦେଶରେ ଏହି ଆଇନ କେବଳ ୩ଟି ଜିଲ୍ଲାରେ ଲାଗୁ ହୋଇଛି । ଆସାମର ୬୦ ପ୍ରତିଶତ ଅଞ୍ଚଳ ଏଏଫଏସପିଏ ମୁକ୍ତ ହୋଇସାରିଛି । ୬ଟି ଜିଲ୍ଲା ଅଧୀନରେ ଆସୁଥିବା ୧୫ଟି ପୁଲିସ ଷ୍ଟେସନକୁ ଅଶାନ୍ତ କ୍ଷେତ୍ର ବର୍ଗରୁ ବାହାରକୁ ନିଆଯାଇସାରିଛି । ୭ଟି ଜିଲ୍ଲାର ୧୫ଟି ପୁଲିସ ଥାନା କ୍ଷେତ୍ରରୁ ବିବାଦୀୟ କ୍ଷେତ୍ର ବିଜ୍ଞପ୍ତି ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରି ନିଆଯାଇଥିବା କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ ସୂଚନା ଦେଇଥିଲେ ।
ଗତ ଆଠ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ସରକାରଙ୍କ ଉଦ୍ଧାର କାର୍ୟ୍ୟ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ କେନ୍ଦ୍ରମନ୍ତ୍ରୀ ସୂଚନା ଦେଇଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ବିପଦରେ ପଡ଼ିଥିବା ଭାରତୀୟ ନାଗରିକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ଲାଗି ସରକାର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଇ ଆସିଛନ୍ତି । ସାରା ବିଶ୍ବରେ ଭାରତ ଉଦ୍ଧାର କାର୍ୟ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଗ୍ରଣୀ ଭୂମିକା ନେଇଥିଲା। ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଶ୍ରୀ ଠାକୁର କହିଥିଲେ ଯେ, ଅପରେସନ ଗଙ୍ଗା ଅଧୀନରେ ଫେବୃଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୨୨ରେ ୨୨,୫୦୦ ନାଗରିକଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧଗ୍ରସ୍ତ ୟୁକ୍ରେନରୁ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିଲା। ଅପରେସନ ଦେବୀ ଶକ୍ତି ମାଧ୍ୟମରେ ଆଫଗାନିସ୍ତାନରେ ଫସିଥିବା ୬୭୦ ଭାରତୀୟ ନାଗରିକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିଲା। ଉଦ୍ଧାର କାର୍ୟ୍ୟର ସବୁଠୁ ବଡ଼ ସଫଳତା ହେଉଛି କୋଭିଡ ୧୯ ସଂକଟ ସମୟରେ ବନ୍ଦେ ଭାରତ ମିଶନ ଜରିଆରେ ୨୦୨୧-୨୨ରେ ୧.୮୩ କୋଟି ନାଗରିକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ଅଣାଯାଇଥିଲା। କୋଭିଡ ସଂକ୍ରମଣ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଉହାନ ସହରରୁ ଭାରତ ୬୫୪ ଜଣଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲା।
କେବଳ ଭାରତୀୟ ନୁହନ୍ତି, ବରଂ ବିଦେଶୀ ନାଗରିକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭାରତ ସରକାର ସହାୟତା ଯୋଗାଇ ଦେଇଛନ୍ତି । ୨୦୧୬ରେ ଅପରେସନ ସଙ୍କଟମୋଚନ ଜରିଆରେ ଦକ୍ଷିଣ ସୁଦାନରୁ ୨ ଜଣ ନେପାଳୀ ନାଗରିକଙ୍କ ସମେତ ୧୫୫ ଜଣଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିଲା। ଅପରେସନ ମୈତ୍ରୀ ଜରିଆରେ ନେପାଳରୁ ୫ହଜାର ଭାରତୀୟ ଏବଂ ୧୭୦ ଜଣ ବିଦେଶୀ ନାଗରିକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିଲା। ଅପରେସନ ରାହତ ଅଧୀନରେ ୟେମେନରୁ ୬,୧୭୦ ଜଣ ଲୋକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିଲା। ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ୧୯୬୨ ଜଣ ଭାରତୀୟ ନାଗରିକ ଥିଲେ ।
କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଥିଲେ ଯେ ଏସବୁ ପ୍ରୟାସ ବିଶ୍ବରେ ଭାରତ ପାଇଁ ଏକ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି । ଭାରତ ଏଭଳି ଏକ ରାଷ୍ଟ୍ର ଯାହା ସଙ୍କଟ ସମୟରେ ଅନ୍ୟ ଦେଶକୁ ସହାୟତା କରୁଛି ଏବଂ ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ କଠୋର କାର୍ୟ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଗ୍ରହଣ କରୁଛି । ଅନ୍ୟପଟେ ପଡ଼ୋଶୀ ଦେଶ କେବଳ ଆତଙ୍କବାଦକୁ ଆଶ୍ରୟ ଦେବା ସହିତ ହିଂସାର ମୂଲ୍ୟବୋଧକୁ ପ୍ରସାରିତ କରୁଛି ।
